Forvarnir gegn sjįlfsvķgi

Sjįlfsmeišing og sjįlfsvķg:

Stundum getur vanlķšan eša reiši oršiš svo yfiržyrmandi aš eina leišin til aš finna aš mašur er lifandi viršist vera aš meiša sjįlfa(n) sig, skera sig, stinga sig, brenna sig eša rķfa hįrin af lķkamanum.  Erfitt er aš skilja hvers vegna fólk gerir slķkt en yfirleitt er įstęšan veruleg vanlķša, hugsanlega eftir slęmt įfall.  Sumir meiša sjįlfan sig til aš flżja tómleika eša žunglyndi eša til aš sżna öšrum hvaš žeim lķšur illa.Sjįlfsmeišing getur oršiš aš vana sem er erfitt aš stöšva įn hjįlpar viš aš takast į viš tilfinningar sķnar og aš skilja hvaš veldur svo mikilli vanlķšan.Ef žś eša einhver sem žś žekkir meišir sjįlfa(n) sig talašu žį viš einhvern fulloršinn sem žś treystir, svo sem foreldri, kennara, skólasįlfręšing eša skólahjśkrunarfręšing. 

17 įra strįkur segir frį:

"Ég er allur ķ örum eftir sjįlfan mig, sķgarettur og hnķfa,  ég vissi ekkert hvers vegna ég gerši žetta, nśna veit ég aš mér leiš bara svo illa aš žetta virtist vera eina leišin.

ŽETTA ER EKKI EINA LEIŠin,  žaš er til fólk sem getur hjįlpaš žér.”  

Žótt lķfiš viršist vonlaust og ömurlegt er sjįlfsvķg aldrei svariš.  Ef žś hugsar um sjįlfsvķg talašu žį viš einhvern nśna strax.ef vinkona žķn eša vinur segir žér aš hśn/hann vilji ekki lifa lengur eša sé aš hugsa um daušann skaltu taka žaš alvarlega og hvetja hana/hann til žess aš tala viš einhvern fulloršinn strax.Flestir hafa ekki hugmynd um hvernig žeir eiga aš bregšast viš ef einhver er meš sjįlfsvķgshótanir og reyna aš eyša umręšuefninu eša gera lķtiš śr žvķ. Atriši sem gętu bent til sjįlfsvķgshugsana:

 

  • Fyrri sjįlfsvķgstilraunir
  • Tal um vonleysi og aš vera einskis virši
  • Tal um aš vera byrši į öšrum
  • Sjįlfsvķgshótanir, beinar eša óbeinar
  • Įhugaleysi
  • Hegšun eša tal sem virkar eins og kvešjustund
  • Tal um daušann
  • Aš hlusta mikiš į lög um daušann, teikna og skrifa um daušann
  • Fķkniefnaneysla, hrašakstur og önnur įhęttuhegšun.
  • Aš gefa öšrum hluti sem hafa tilfinningalegt gildi.

Hvaš įttu aš gera ef einhver hótar sjįlfsvķgi:

  • vertu róleg(ur).
  • Segšu manneskjunni aš žś takir hana/hann alvarlega og žś viljir hjįlpa.
  • Sżndu aš žér sé ekki sama, spyršu spurninga um lķšan manneskjunnar.
  • Faršu meš manneskjunni eša hringdu og segšu einhverjum fulloršnum sem žiš treystiš, aš hśn/hann žurfi hjįlp strax.

Alls ekki gera lķtiš śr hugsunum, lķšan og tilfinningum žess sem hótar sjįlfsvķgi.Hafšu ķ huga aš žś gerir ekki kraftaverk og žaš er alls ekki vķst aš žś gerir žér grein fyrir aš vanlķšan fólks ķ kringum žig sé svona mikil.  Žaš er ešlilegt aš finna fyrir sektakennd ef einhver nįkominn žér fremur sjįlfsmorš en žį er mikilvęgt aš tala um žaš.   

16 įra stelpa segir frį:  

,,Um jólaleytiš tók ég inn slatta af svefnpillum.  Žetta var brengluš hugsun, ég var eitthvaš svo žreytt, ég vildi bara sofna og vakna svo eftir fimm įr.  Ég var oršin svo ógešslega žreytt į žessu.”  

17 įra stelpa segir frį:

,,Ég man bara aš ég stóš į klettabrśninni meš sjóinn fyrir nešan og žrįši aš lįti mig falla nišur.  Mér fannst ég detta, žegar einhver ósżnilegur kraftur kippti mér upp į brśnina og kastaši mér ķ grasiš.  Ég öskraši og grét og allar tilfinningarnar mķnar fóru śt.  Ég var svo fegin aš vera į lķfi.”  

15 įra stelpa segir frį:  

,,Ég varš hrikalega reiš žegar vinur minn framdi sjįlfsmorš, mig
langaši aš öskra į hann og skamma hann fyrir aš sęra mig
svona, svo var ég lķka svo reiš viš sjįlfa mig vegna žess aš mér
fannst eins og ég hefši įtt aš vita žetta.  Ég vildi óska aš hann
hefši sagt mér aš sér liši svona illa svo ég hefši getaš hjįlpaš honum.”
 

Heimild: Śr bókinni Hvaš er mįliš frį JPV śtgįfu.  


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband