Hrikalegar staðreyndir úr heimi neyslunnar

18 ára strákur segir frá:  

"Ég byrjaði að nota öll vímuefni þegar ég var 16 ára hassið var hætt að virka og þetta var allt svo rosalega saklaust.

Maður fær sér amfetamín í nefið og verður hressari og vakir lengur og getur djammið meira, maður fær sér e og líður svo vel.  Þetta er allt svo saklaust
en svo er maður bara lentur í vítahring.  Og 17 ára byrjaði ég að djönka mig (sprauta mig), og upp frá því byrjaði allt annar pakki, þá breytist maður úr
venjulegum strák í eitthvað allt annað.  Ég var kominn á það stig að matur og föt var ekki sjálfsagt, maður þurfti jafnvel að ræna sér
fötum þegar þau voru orðin ógeðsleg, öll í blóði og í einhverjum viðbjóði.

Þegar maður er kominn í einhvern svona pakka þá er maður ekkert
“Að djamma.”

16 ára stelpa segir frá:

"Í fyrsta skiptið sem ég fór heim með kærastanum mínum, sem ég var rosalega hrifin af, var ég alltof drukkin. Ég vaknaði um nóttina ber a ð ofan án þess að muna nokkuð. Hvað hafði gerst og ég var búin að æla í r úmið hans. Mér hefur aldrei liðið jafn ömurlega. Ég var alveg eins og aumingi. Ég ætla aldrei að verða svona full aftur, maður heldur að maður hafi fulla stjórn en hefur akkúrat enga. Ég þorði ekki að horfast í augu við hann í marga daga á eftir, Ég skammaðist mín svo mikið.”

19 ára strákur segir frá:

" Þrátt fyrir hversu ömurlega mér leið eftir fyrsta fylleríið ákvað ég a ð drekka aftur en það yrði sko við öðruvísi aðstæður. Ég ætlaði að eignast bar heima hjá mér og flott glös til að drekka úr og fínt vín, ekki þetta rusl sem krakkarnir voru að drekka. Ég vildi ekki verða eins og pabbi, það átti aldrei að koma fyrir mig, drekkandi allt frá sér og standa ekki við nokkurn skapaðan hlut. Ég ætlaði ekki að enda svoleiðis, en hlutirnir áttu nú eftir að þróast ö ðruvísi.”

16 ára strákur segir frá:

"Fullorðnir drekka. Af hverju ættum við þá ekki að gera það ?”

 18 ára strákur segir frá:

,,Einangrunin og paranojan er ömurleg.  Ég hef oft lent inniá geðdeild og þar er mikið af fólki að fara yfir um af þessu hassi, fá einhverja maníu eða
geðsjúkdóma.  Fólk verður geðveikt af þessu, hass er alveg
jafn skaðlegt og önnur fíkniefni, málið er bara að þú drepur þig hægar.”

14 ára strákur:

,,Ég flutti inn til pabba af því að allt var ómögulegt. Mamma var alltaf full eða á einhverju öðru og heimilið var alltaf í rúst. Það er gott að vera hjá pabba, hann drekkur ekki og ég get slappað af.” (Úr bókinni Hvað er málið frá JPV útgáfu.)