Mikilvęgasta persóna heims

Hefur įlit annarra mikil įhrif į žig og žķnar įkvaršanir og geršir? Hversvegna skyldir žś lįta ašra taka žķnar įkvaršanir? Stjórnar annaš fólk žvķ hvernig žér lķšur? Vita ašrir betur en žś hvernig žér lķšur og hvaš žér er fyrir bestu?
Skortur į sjįlfstrausti veldur žvķ oft aš viš veršum hįš öšru fólki og skošanir žeirra fara aš hafa įhrif į hvernig viš högum okkur og hvaš viš gerum. Viš leitumst viš aš gešjast öšrum og leitum stöšugt eftir įliti žeirra og višurkenningu į okkar verkum. Viš veršum óörugg, óttumst gagnrżni og erum sķfelt óįnęgš meš žaš sem viš gerum, hversu gott sem žaš er.
Žetta er skelfilegur vķtahringur sem gefur ķ sķfellu höggstaš į okkur og okkar tilfinningum og getur mjög aušveldlega leitt af sér žunglyndi, vanmįttarkennd og leišir margt fólk śt ķ fyrringu įfengis og fķkniefna.
Žegar viš lendum ķ žessari ašstöšu er hugur okkar fullur af neikvęšum, nišurbrjótandi hugsunum og tilfinningar okkar eru dofnar. Viš erum ekki ķ stakk bśin til aš gefa af okkur, né žiggja nokkuš til baka. Žaš merkilega er aš žó viš žrįum hól og žakkir fyrir žaš sem viš gerum, žį glešjumst viš ekki žegar okkur er hrósaš. Hugur okkar trśir ekki lengur į hól og falleg orš vegna žess aš viš höfum gert okkur neikvęša mynd af sjįlfum okkur.
Viš getum breytt žessu įstandi meš žvķ aš temja okkur jįkvęša hugsun og gera okkur skżra, jįkvęša mynd af sjįlfum okkur. Ręktum okkar góšu eiginleika og lęrum aš glešjast yfir verkum okkar. Smįm saman byggjum viš upp sjįlfsviršingu sem er grundvöllur žess aš ašrir virši okkur og hętti aš notfęra sér okkur.
Žaš er kominn tķmi til aš žś kynnist mikilvęgustu persónu heims. Žessi persóna stjórnar žér, velgengni žinni, heilsu, hamingju og auši. Žś hefur žekkt žessa persónu alla ęvi, en ef til vill er žetta eina persónan sem žś hefur ekki hlustaš į hingaš til. Mikilvęgasta persóna ķ heimi ert žś. Žessi manneskja hefur grķšarlega hęfileika og möguleika į aš stjórna sķnu eigin lķfi og hamingju. Hśn į žaš skiliš aš hlustaš sé į hana og skošanir hennar virtar. Taktu stjórnina ķ eigin hendur og breyttu lķfi žķnu til betri vegar.
Starfsemi hugans
Hugur okkar skiptist ķ mešvitund og undirmešvitund. Mešvitundin sér um mešvitašar hugsanir og geršir, mešan undirmešvitundin geymir allar okkar tilfinningar og sjįlfsmynd. Undirmešvitundin stjórnar hvernig okkur lķšur og hvernig viš bregšumst viš atvikum ķ lķfinu. Hśn geymir minningar sem viš höldum aš séu löngu gleymdar og kemur okkur stundum į óvart meš žvķ aš draga fram atriši sem viš viljum ekkert meš hafa.
Undirmešvitundin starfar nótt og dag. Žaš er hśn sem bżr til myndir žegar viš lįtum hugann reika og žaš er hśn sem sér okkur fyrir draumum okkar um nętur. Įhyggjur og kvķši eru undirmešvitundinni kveikja aš nżjum og nżjum hörmungarmyndum og martröšum. Hśn spinnur endalausan vef sem ašeins eykur į vanlķšan okkar og gera okkur rįšžrota og vonlaus.
Ótti og kvķši eiga bśstaš ķ undirmešvitund okkar. Žetta eru neikvęšar tilfinningar sem hafa bein įhrif į hvernig okkur lķšur og hvernig okkur gengur ķ daglegu lķfi. Ef sjįlfsmynd okkar er sś aš viš séum lęgra sett en ašrir eša minna virši, žį bregšumst viš viš samkvęmt žvķ og förum ķ vörn af minnsta tilefni. Framkoma okkar speglar lķka tilfinningar okkar į hverjum tķma. Žaš er margsannaš aš fólk sem žjįist af žunglyndi og kvķša er lķklegra til aš lenda ķ slysum og óhöppum en annaš fólk.
Hugur okkar reynir aš hrinda öllum okkar hugsunum ķ framkvęmd, bęši mešvitušum og ómešvitušum. Undirmešvitundin er grķšarlega sterkur kraftur sem ekki mį vanmeta. Séu flestar okkar tilfinningar neikvęšar, mun okkur ganga illa ķ samskiptum viš ašra og framkoma okkar litast af žvķ hvernig okkur lķšur. Ekkert af žvķ sem viš gerum viršist skila įrangri og įform okkar ganga ekki upp.
Sé sjįlfsmynd okkar og sjįlfsviršing į hinn bóginn sterk, žį tökum viš gagnrżni į annan hįtt og hugsum sem svo: "ef gagnrżnin er réttmęt, žį verš ég aš lagfęra žaš sem mišur fór, en ef gagnrżnin er ranglįt žį hefur hśn engin įhrif į mig". Meš öšrum oršum: viš lįtum ekki įlit annara hafa įhrif į okkur vegna žess aš viš erum žess fullviss aš viš höfum gert rétt og eins vel og viš gįtum.
Žegar viš fįum svokölluš hugboš eša hugmyndir, žį er undirmešvitundin aš verki og hugmyndin getur veriš įrangur af langri vinnu hugans įn žess aš viš höfum gert okkur grein fyrir žvķ. Hefur žś ekki oršiš fyrir žvķ aš finna allt ķ einu lausn į vandamįli frį ķ gęr eša sķšustu viku, įn žess aš hafa veriš aš hugsa mešvitaš um vandamįliš? Undirmešvitundin hefur veriš aš starfa aš lausn vandans og er nś aš skila lausninni til mešvitaša hluta hugans til žess aš žś getir komiš henni ķ framkvęmd.
Hvernig getum viš žį haft įhrif į undirmešvitundina? Žaš viršist ekki aušvelt verk žar sem hśn er ekki hluti af sjįlfrįšum hugsunum okkar. Žaš er hins vegar gerlegt aš breyta žeirri mynd sem viš höfum af sjįlfum okkur og breyta žannig lķšan okkar og žvķ hvernig viš bregšumst viš. Žannig getum viš ķ raun haft įhrif į alla okkar framtķš og hvaša įrangri viš nįum.
Ašferšin sem viš notum til aš komast ķ samband viš undirmešvitundina heitir innręting og fer žannig fram aš viš endurtökum eitthvaš margoft žar til žaš sķast inn og greipist fast ķ huga okkar. Viš žurfum aš segja sjįlfum okkur į hverjum degi aš viš getum žaš sem viš ętlum okkur og um leiš bęgja frį okkur öllum efasemdum og neikvęšum hugsunum. Hugurinn er jafnmóttękilegur fyrir neikvęšum hlutum og jįkvęšum og viš veršum aš fara varlega, žvķ viš höfum allt of lengi hleypt neikvęšum hugsunum aš. Žar liggur vandinn og žaš veršum viš aš lagfęra.
Markmiš
Ef viš viljum breyta lķfi okkar varanlega, komast upp śr žvķ hjólfari sem viš höfum allt of lengi hjakkaš ķ og öšlast eitthvaš žaš sem okkur hefur langaš ķ veršum viš aš hafa markmiš. Žaš skiptir ekki mįli hvaš okkur langar ķ eša hvaš viš viljum verša. Viš getum öšlast žaš sem okkur langar ķ, en ašeins ef viš vinnum skipulega aš žvķ og setjum okkur skżr markmiš.
Allt sem viš afrekum ķ lķfinu hefst sem hugmynd ķ höfši okkar eša einhverra annara. Stundum er sagt aš orš séu til alls fyrst, en žį gleymist aš į undan orši fer af staš hugsun ķ heila okkar og hugmynd skapast. Viš eigum ekki ķ neinum vandręšum meš aš hrinda ķ framkvęmd einföldum hlutum sem viš getum gert žegar ķ staš, en annaš gildir um verk sem žarfnast undirbśnings og taka langan tķma.
Žvķ mišur er žaš hluti af ešli mannsins aš fresta hlutum sem ekki žarf lķfsnaušsynlega aš framkvęma strax. Žess vegna hęttir okkur til aš fresta żmsu sem okkur langar til aš gera, stundum svo įrum skiptir. Innst inni lķšur okkur ekki vel yfir žvķ aš fresta hlutum og žess vegna finnum viš okkur afsakanir til aš śtskżra hvers vegna viš erum ekki bśin aš gera žetta og gera hitt. Viš veršum sérfręšingar ķ afsökunum og reynum aš skella skuldinni į einhvern annan eša einhverjar ašstęšur.
Algengar afsakanir eru:
Ég hef ekki nęgan tķma…
Ég er of blankur…
Makinn/börnin/vinnuveitandinn yrši ekki įnęgšur…
Žaš er of kalt/heitt nśna
Ef ég hefši tękifęri…
Ef ég vęri betur settur…
Ef ég kynni žaš…
Ég get žaš ekki…
Ķ rauninni endurspegla žessar afsakanir ašeins vantrś į okkar eigin getu og įgęti. Viš hręšumst įlit annara og komum okkur undan įbyrgš į eigin geršum og framtķš um leiš og viš bśum til įstęšu til aš sitja įfram ašgeršalaus.
Hugsum okkur aš viš žurfum aš fara aš endurnżja bķlinn. Viš getum fališ okkur bak viš ótal afsakanir alveg žangaš til aš sį gamli deyr drottni sķnum og žį er nś hętt viš aš żmsir verši ekki glašir, hvorki maki né sešlaveski. Viš höfum vitaš ķ tvö įr aš žessi stund vęri į nęsta leyti, en viš höfum enga įętlun um hvernig į aš leysa vandann, vegna žess aš žaš er aušveldara aš fresta hlutunum en taka į žeim.
 

« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband